Catch 22

“Ik moet me elke dag inhouden om niet te vluchten”, zegt Remzi, een dertienjarige jongen van Turkse afkomst die in een gehandicapteninstelling woont. Het is voor iedereen duidelijk dat hij daar niet hoort, maar men weet niet waar hij geplaatst moet worden. Remzi is jaren geleden uit huis geplaatst en is sindsdien van de ene naar de andere instelling voor verstandelijk gehandicapte kinderen verhuisd. Zelf wil hij niets liever dan thuis wonen.

Kinderen die uit huis worden geplaatst krijgen één keer per jaar hun zaak opnieuw geëvalueerd bij een rechter. Maar de laatste twee jaar heeft geen rechter een beslissing kunnen nemen in de zaak Remzi. Wel laat de rechter hem elke derde maand langskomen. Neemt hij nu wel een beslissing?